– Vi feirar ikkje våre meiningar. Vi feirar Jesus som overvandt døden. Ja, vi feirar livet, sjølve livet, livets opphav, livets Gud – og at Gud er midt i mellom oss.
Det seier Olav Fykse Tveikt. Han er leiande biskop i Den norske kyrkja og heldt preika i Nidarosdomen på første påskedag.
Han understreka at påskebodskapen vert feira overalt – også utanfor kyrkjeroma:
– I gudstenester ute og der vi måtte vere. Også med god mat og drikke, med familie og vener i heimane våre eller i hytter til fjells. Eller andre stader.
Trur du på oppstoda?
Fykse Tveit ynskjer ei fornya påskefeiring for å enda betre få fram kva som vert feira i den kristne påskefeiringa. Han siktar til meiningsmålingar før påskehøgtida.
– 9 av 10 seier dei ikkje trur at Jesus sto fysisk opp frå dei døde.
Men han poengterer at kyrkja ikkje feirar påske for å forandre meiningsmålingane:
– Det som skjedde den første påskedagen vert ikkje meir eller mindre sant alt etter kor mange nordmenn som seier dei trur på det eller ikkje.
Å velje å tru
– Den kristne trua på oppstoda er trua på det u-trulege, på det usannsynlege. Difor er det noko heilt anna enn det vi resonnerer oss fram til. Enten ved å bygge på kjente fenomen, eller resonnement over kva kunne ha ført til dette.
Han kjem med fleire døme på kva vi trur på, sjølv om vi ikkje alltid erfarer det:
– Trur vi ikkje på livets kraft? Trur vi på kjærleiken? Trur vi på det godes kraft? Trur vi på framtida? Trur vi på rettferda?
Fykse Tveit meiner dette er verdt å tru på, sjølv om vi ikkje alltid forstår det. Det handlar om å velje å tru på det:
– På same måte kan vi velje å tru at det er Gud som står bak det vi høyrer og feirar på påskedag. Og difor har det skjedd. Og difor har det betydning også for oss.